jazz blues rock

Μελετώντας κανείς την έως τώρα πορεία σου, εύκολα αντιλαμβάνεται πως έχει να κάνει με έναν μουσικό που δεν χάνει στιγμή να πραγματώνει το όραμα του και τις ιδέες του είτε στο μπουζούκι είτε στην κιθάρα. Πες μας συνοπτικά για τα πρώτα σου μουσικά βήματα;

 

Η αλήθεια είναι πως με διακρίνει το αίσθημα του να πετυχαίνω τους στόχους μου και τα όνειρά μου. Είναι για μένα κάτι σαν μονόδρομος. Ζω για αυτό… Ειδικά αν ο στόχος είναι πραγματικά κάτι πολύ δύσκολο. Στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, όταν ήμουν μόλις 10 χρονών, είχα μόνο το χαμόγελο και τη διάθεση να κάνω για παιχνίδι μου τη μουσική. Ασχέτως αν έπαιζα στο πάλκο… Για μένα ήταν, είναι και θα είναι, διασκέδαση. Εκεί οφείλεται το γεγονός πως όταν παίζω σχεδόν πάντα γελώ. Χαίρομαι τόσο γι’ αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή, άλλα περισσότερο όταν το χαίρονται και αυτοί που ακούν και βλέπουν αλλά και παίζουν μαζί μου. Αργότερα, άρχισα να βρίσκομαι δίπλα σε ανθρώπους όπου αν και σοβαρό σαν ζήτημα το να παίζεις στην ορχήστρα του Μ. Θεοδωράκη, εγώ παρέμενα παιδί. Ήμουν παιδί και δεν το άφησα ποτέ να φύγει από μέσα μου. Μόλις 15-16 ετών… Μετά τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν γρήγορα και πολύ. Ξεκίνησα να αλλάζω και από εκτελεστής να γίνομαι αναζητητής. Η μελέτη μου γινόταν συνεχώς έρευνα και ενδιαφέρον για το καινούργιο και το «έξω από τα νερά» παίξιμο. Εκεί μπήκε η βασική jazz αρμονία στη ζωή μου και το μπουζούκι μου ηχούσε διαφορετικά πλέον. Ας είναι καλά ο Μανώλης Μιχαλάκης. Ο Δάσκαλός μου, η αιτία που οι ορίζοντές μου άνοιξαν εντελώς. Από τότε και μετά απλώς δεν είχα ποτέ εμπόδια. Ανακάλυπτα συνεχώς ένα διαφορετικό στυλ. Υπήρξαν πάρα πολλές διακρίσεις και πρώτες θέσεις σε διαγωνισμούς, πολλές συνεργασίες. Εκείνο τον καιρό πάλευα να πείσω τους συναδέλφους μουσικούς ότι το μπουζούκι παίζει και αλλιώς… Όταν όμως έπαιξα στα 23 μου με τον Al Di Meola στη Γαλλία σε 20.000 κόσμο, τότε το μεγαλύτερο όνειρό μου για το μπουζούκι έγινε πραγματικότητα. Ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί. Ανεβήκαμε στο υψηλότερο σκαλί! Ακριβώς το ίδιο έγινε όταν έπαιξα και με το trio Rosenberg. Τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα και πήραν σάρκα και οστά μέχρι τα 25 μου χρόνια. Τώρα θέτω καινούργιους στόχους, μελετώ και διδάσκω όποιον θέλει να μάθει μουσική.

Θεωρώντας περιττό να σχολιάσω την άψογη τεχνική και μουσική αρτιότητα που αποπνέεις, ποια θεωρείς τα βασικότερα στοιχεία που σε χαρακτηρίζουν, εννοώντας πως τα ακούσματα σου και οι επιρροές σου είναι ποικίλες ως συνέπεια και τα στοιχεία του παιξίματος σου.

Πιστεύω ότι τα στοιχεία που με χαρακτηρίζουν εκτός από την τεχνική και την πρώτη εντύπωση που δημιουργείται, είναι ο τρόπος που χρησιμοποιώ τις συγχορδίες και τις αναστροφές πάνω στο μπουζούκι αλλά και οι λεπτομέρειες του δεξιού μου χεριού. Ίσως απογοητεύσω κάποιους τώρα, αλλά πρέπει να αναφέρω κάτι για να λύσω και κάποιες επιπλέον απορίες. Αυτό που κάποιος έχει δει στο διαδίκτυο από μένα είναι το 40% των δυνατοτήτων μου. Πιστέψτε με ότι έχουν πασχίσει πολλοί άνθρωποι από τον κύκλο μου να με συγκρατήσουν και να παίζω μέχρι αυτές τις ταχύτητες (γέλια!!). Η αλήθεια είναι πως αν με «πιάσει» δε μπορώ να το σταματήσω και ίσως γίνομαι υπερβολικός (γέλια!!)… Η τεχνική για μένα είναι σαν ένα κύμα που δεν βρίσκει εμπόδιο. Ανταποκρίνεται σε ό,τι μου ζητηθεί να παίξω. Αυτό εξηγώ και στα σεμινάρια που κάνω. Αναλύω πάντα όταν ερωτηθώ το πώς γίνεται! Πως μπορεί δηλαδή να το κάνει και κάποιος άλλος. Έχω κάνει στάση ζωής το να μην αρνηθώ ποτέ τη γνώση σε κανέναν!  Απλώς ο μαθητής ενδιαφερόμενος πρέπει να ακολουθήσει μια βασική αρχή, την Πειθαρχία!

Είσαι ίσως ο μοναδικός Έλληνας και από τους λίγους μουσικούς  παγκοσμίως που έχεις ανέβει στην ίδια σκηνή με τον Al Di Meola  κοιτάζοντας τον στα μάτια με απόλυτη σιγουριά και εκτελώντας χωρίς οίκτο την κάθε σου νότα, τι συναισθήματα σου δημιουργεί αυτό για το μέλλον;

Το θέμα είναι ότι προσωπικά δεν μου δημιουργεί κάποιο συναίσθημα και κάποια καινούργια τακτική στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους είτε on stage είτε στους κύκλους. Αυτό το «χωρίς οίκτο» ισχύει και πάντα θα ισχύει. Έτσι είμαι. Δεν φοβήθηκα ποτέ. Αλλά δεν είναι τυχαίο. Μελέτησα πολύ. Μελετώ πολύ. Οι μελέτες μου δεν ήταν «απλά παίζω» αλλά «ανεβαίνω επίπεδο τώρα». Το… «χωρίς οίκτο»  δημιουργεί συναισθήματα παράξενης αμηχανίας σε όλους αυτούς που με έχουν κατακρίνει μέχρι τώρα. Αυτοί ακόμα συζητούν αν ήταν κάτι σωστό ή άξιο, το ότι το μπουζούκι βρέθηκε δίπλα από τον Al Di Meola. Δεν κατέληξαν βέβαια και ποτέ κάπου. Ούτε πρόκειται… Πάντως εγώ το έκανα για όλους. Η χώρα αυτή είχε πάντα «παραπονεμένους αδικημένους σολίστες» που τους έφαγαν τα κυκλώματα και τους έφταιγαν πάντα οι άλλοι. Αυτοί μιλούσαν περισσότερο παρά έπαιζαν. Αυτό κάνουν και τώρα. Μιλάνε για μένα αλλά εμένα με βλέπουν να παίζω.

Μάλιστα αν θυμάμαι πρέπει να  σε είχε χαρακτηρίσει και ως το ποιο γρήγορο μπουζούκι που έχει συναντήσει η κάτι τέτοιο; Είναι αυτός ένας τίτλος τιμής;

Το 2012 στο Fuzz στις 16 Δεκεμβρίου, ήταν η επόμενη ακριβώς μέρα μετά τη μεγάλη συναυλία μου με τους Rosenberg. Ήταν το διήμερο της ζωής μου. Σάββατο με τους Rosenberg trio και Κυριακή με τους Al Di Meola & Gonzalo Rubalcaba στο Fuzz. Εκεί λοιπόν βρέθηκα στη σκηνή για τέταρτη φορά (!) με τον Al Di Meola… Στο τέλος της συναυλίας είπε: «Ο γρηγορότερος παίχτης μπουζουκιού στον πλανήτη Γη!!!». Επίσης κάποια άλλη στιγμή εκτός από το… γνωστό “NOT TOO FAST! YOU ARE CRAZY!” είπε ότι του θύμιζα τον εαυτό του πριν από 25 χρόνια και ότι είμαι εξευτελιστικά γρήγορος, όμως αυτό που πραγματικά μου έμεινε ήταν το εξής: «Φοβερά ένστικτα!! Μου θύμισε το trio μας με τον Paco και τον John! Είμαι σίγουρος ότι τότε, θα μπορούσε να ήταν μαζί μας και ο Michael!».

Οπότε, ναι, όλα αυτά είναι τίτλοι τιμής! Θα ήταν τουλάχιστον ψέμα να αρνηθώ κάτι που μου ανήκει και το κέρδισα με χαμόγελο και μελέτη.

Ας πάμε τώρα στη νέα σου δουλειά το ‘’The Guitar Project: VIRTUOSO’’, όπου επικεντρώνεσαι στην κιθάρα. Tι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή σου την προσπάθεια;

Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος για αυτό τον δίσκο. Είναι ένας δίσκος Gypsy Jazz στο σύνολό του και έχει τρεις βαθμίδες προσωπικότητας. Είναι απίστευτα τεχνικός, πολύ συγκινητικός, και πολύ αποκαλυπτικός μιας πλευράς που ανακάλυψα εκείνη την ώρα μέσα στο στούντιο. Μια παράξενη αίσθηση... Επίσης πρέπει να σας πω ότι αυτός ο δίσκος γράφτηκε μέσα σε 10 μέρες! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα Prova Music Studios όπου είναι πάντα ο μόνιμος χορηγός – υποστηρικτής κάθε μου κίνησης!!! www.provastudio.com

Όπως αναφέρεις και στο promo video παρακάτω έχεις αναπτύξει νέες τεχνικές και τις έχεις εξελίξει, τι ακριβώς αφορούν;

Όσοι προτιμούν την τεχνική ας ακούσουν το 1. Virtuoso’s Blues και ειδικά σας προτείνω το 4. Django’s Rainy Heart το οποίο είναι ο εφιάλτης του δεξιού χεριού δηλαδή της πένας. Όσοι επιθυμούν τη συγκίνηση ας ακούσουν το 5. Star Trails και το 6. Child in a Desert. Όποιος επιθυμεί να γνωρίσει κάτι απόκοσμο ας ακούσει το 8. Steps In The Night (Spooky Swing). Όλα τα κομμάτια έχουν να πουν κάτι, απλώς εγώ φανερώνω τις προτιμήσεις μου (γέλια!!). Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται εδώ είναι πολλές! Υπερβολική ταχύτητα, εκρηκτικότητα, ανεξαρτησία χεριών, μερικές φορές παίζονται ταυτόχρονα 2 ή και 3 μελωδικές γραμμές… Αλλά θα ήθελα να το ακούσετε πρώτα διότι είμαι σίγουρος πως θα καταλάβετε αμέσως!

Από πού μπορεί κανείς να προμηθευτεί το υλικό σου, και πότε κυκλοφορεί;

Ο δίσκος κυκλοφόρησε 1η Οκτωβρίου και ήδη έχει αποσπάσει φοβερές κριτικές ειδικά από το εξωτερικό!!! Μπορείτε να τον βρείτε σε όλα τα Digital Stores όπως itunes, amazon, CdBaby κλπ. Εύχομαι σε όλους σας καλή ακρόαση!

Η μορφή κυκλοφορίας είναι digi ή compact;

Είναι Digital. Σύντομα θα γίνει κοπή. Διότι θέλουμε να το έχουμε μαζί στο Ευρωπαϊκό μου Tour.

Είναι πάντως αξιομνημόνευτο το γεγονός πως μέχρι τώρα στο βιογραφικό σου περιλαμβάνονται εμφανίσεις στο μέγαρο της μουσικής, η συμμετοχή σου στην έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων, συνεργασίες με ονόματα όπως οι Α.Χατζής, Αν.Μουτσάτσου, Λ.Αλκαίου, Κ.Βέτα και πολλές ορχήστρες. Πιστεύεις πως σε γεμίζει και με κάποιου είδους ευθύνη αυτό. Απέναντι στις μελλοντικές προσδοκίες;

Αυτές οι συνεργασίες ανήκουν στο εφηβικό παρελθόν μου το οποίο δεν θα ξεχάσω. Απλώς η ευθύνη μου έχει επικεντρωθεί στα βήματα του μπουζουκιού διεθνώς. Λέω διεθνώς διότι ο Al Di Meola και οι Rosenberg trio ανήκουν στη διεθνή μουσική σκηνή. Από αυτούς πήρε το εισιτήριο για τη διεθνή του πορεία το μπουζούκι…

Πάντως το JazzBluesRock.gr σου αναγνωρίζει τον όρο ‘’φαινόμενο’’ καθώς σίγουρα οι εμφανίσεις σου, οι συνεργασίες αλλά και αυτά που έχεις καταφέρει ως τώρα , δεν είναι κάτι συνηθισμένο  άλλο μάλλον σπάνιο. Αυτή τη στιγμή σε τι στάδιο βρίσκεσαι εμφανίζεσαι κάπου ή ετοιμάζεις κάποιο νέο project;

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για τη φιλοξενία και για όλα αυτά τα λόγια. Πιστέψτε με, κάνω ότι καλύτερο με ένα πραγματικά βαθύτερο στόχο. Σας ευχαριστώ που με στηρίζετε! Αυτή τη στιγμή περιμένω τον χρόνο να περάσει και να ξεκινήσει το Tour μου. Η αρχή θα γίνει στις Βρυξέλλες στο Art Base όπου με κάλεσαν να παίξω με την ακουστική μου μπάντα για 2 εμφανίσεις στις 14 & 15 Φεβρουαρίου! Επίσης θα κάνω και 2 σεμινάρια. Τα σεμινάρια που θα παρακολουθήσουν οι συμμετέχοντές μας θα είναι το επιτυχημένο “ART OF TECHNIQUE”, ένα δικό μου σύστημα μελέτης εξειδικευμένο πλήρως που απορρίπτει οποιοδήποτε εμπόδιο. Υπερπηδά τα όρια του εαυτού συνεχώς. Πνευματικά και σωματικά. Όπου κι αν το έχω κάνει ήταν πάντα SOLD OUT.

Για κλείσιμο αφού σου ευχηθώ καλή συνέχεια σε ότι κάνεις, κατέθεσε μας 2 στόχους σου, έναν έμμεσο και έναν άμεσο;

Ο έμμεσος στόχος μου είναι η άμεση καλυτέρευση της ροής ονείρων μου σε μια χώρα που καταρρέει. Όμως, ο άμεσος στόχος μου, είναι να δει η αγαπημένη μου χώρα, την πιο πολύτιμη προσπάθειά μου.

Σας ευχαριστώ πολύ!

Καλή συνέχεια!