jazz blues rock

DE NUEVO: Μπαίνοντας στα «άδυτα» ενός θαυμάσιου ψυχολογικού θρίλερ μικρού μήκους…

Περιγραφή: Το πιο άψυχο αντικείμενο στο σπίτι εισβάλει στο μυαλό σου…

Εμείς μιλήσαμε με τους πρωταγωνιστές του φιλμ Λίλυ Τέγου και Αγγελο Καμαρινόπουλο (που έκανε εξαιρετική εμφάνιση στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα παιδί μόλις …οκτώ ετών!).

ΛΙΛΥ ΤΕΓΟΥ

Μίλησε μας για την απόφαση σου να σπουδάσεις υποκριτική αλλά και να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτή.
Μία από τις αρχές που πήρα από την οικογένειά μου, είναι πως όταν θέλουμε να ασχοληθούμε με κάτι που μας ενδιαφέρει, το μελετάμε σε βάθος να ξέρουμε τα θετικά του και τα αρνητικά του, να ολοκληρώνουμε την έρευνά μας σε αυτό, για να το απορρίψουμε ή να το ακολουθήσουμε πιστά. Παράλληλα με το σχολείο έκανα σπουδές στη μουσική και στον κλασικό χορό. Όταν βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, στη σχολή φυτικής παραγωγής, μέσω φίλων μουσικών βρέθηκα να παρακολουθώ μαθήματα στο θεατρικό εργαστήρι "Θέσπις" του Δήμου Νεάπολης και μετά από ακρόαση συμμετείχα στην παιδική σκηνή Παιδεία. Κάπως έτσι οδηγήθηκα στη σπουδή της υποκριτικής, της μουσικής και του χορού και στην επιλογή μου να υπάρχουν στη ζωή μου με επαγγελματικό τρόπο.

Ποιό πεδίο δράσης και έκφρασης  ενός ηθοποιού σου δίνει το «χώρο» να εκφραστείς περισσότερο (θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση);
Το κάθε είδος έχει και διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Με καλούς συνεργάτες έχεις το "χώρο" έκφρασης που θέλεις και στα τρία είδη. Ήμουν τυχερή στις μέχρι τώρα συνεργασίες μου και είχα το χρόνο και το χώρο να δουλέψω τόσο όσο να αισθάνομαι ελεύθερη να πειραματιστώ και να ψάχνω το κάθε τι που θέλω πάνω στη δουλειά μου.

«De Nuevo»… Μια ταινία μικρού μήκους του Χρήστου Καρτέρη. Μίλησε μας για την ταινία αλλά και για το ρόλο σου σε αυτή.
Την πρώτη φορά που μου μίλησε ο Χρήστος Καρτέρης για την ιδέα του «De Nuevo» ,μου άρεσε πολύ και ευχόμουν να με είχε στο μυαλό του για μία συμμετοχή. Όταν αργότερα μου το πρότεινε, χάρηκα πάρα πολύ που ο γυναικείος ρόλος δεν είχε καμία σχέση με αυτόν στο Ρόδι και μου έδινε την ευκαιρία να ασχοληθώ με κάτι εντελώς καινούργιο. 

Πως βίωσες τα γυρίσματα;
Είχαμε κάνει κάποιες πρόβες με τον Κρατερό Κατσούλη και το μικρούλη Άγγελο και το γύρισμα έγινε μέσα σε 7-8 ώρες. Ήταν σαν να είμαστε σε ένα πάρτι. Τη στιγμή όμως της εγγραφής ήμασταν όλοι τόσο συγκεντρωμένοι και αυτό λειτούργησε άψογα. 

Δεδομένου της ιδιαιτερότητας του θέματος της ταινίας υπήρξε κάποια σκηνή που να σε δυσκόλεψε;
Η δική μου σκηνή ήταν μία και δύσκολη γιατί ήμουν κωφάλαλη σε "ύπνο", που ξυπνάει από το χτύπημα του παιδιού της στην κοιλιά της και προσπαθεί να καταλάβει τί συμβαίνει. Ήταν δύσκολο γιατί έπρεπε να απομονώσω την ακοή μου και να λειτουργήσω με τις άλλες αισθήσεις μου, καθώς και να κάνω τον Άγγελο να με εμπιστευθεί και να με χτυπήσει για να ξυπνήσω, χωρίς να φοβάται οτι με πονάει. 

Παρακολουθείς τους καινούργιους μικρομηκάδες;
Όχι πολύ. Από όσες ταινίες έχω παρακολουθήσει όμως, βλέπω οτι τεχνικά έχουν προχωρήσει πάρα πολύ.

Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζεσαι με το Χρήστο Καρτέρη. Τι σου αρέσει πάνω στη δουλειά του και γενικά τι μετράει για σένα ώστε να πεις το ναι σε καινούργια παραγωγή;
Ο Χρήστος ξέρει από την πρώτη στιγμή τι ακριβώς θέλει να κάνει. Είναι πολύ οργανωμένος, αλλά δίνει ελευθερία μέσα στην όλη οργάνωσή του. Επίσης τα σενάρια του είναι τόσο απλά και ξεκάθαρα που αναγνωρίζεις την πραγματικότητα κάθε στιγμή. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία που με κάνουν να θέλω να συνεργάζομαι μαζί του. 

Το τελευταίο σου εγχείρημα είναι η νεοσύστατη θεατρική ομάδα «Κάθε Δευτέρα» παρουσιάζει αυτό το καιρό το πρώτο της θεατρικό δρώμενο  όπου υπογράφεις τη σκηνοθεσία αλλά και τα κείμενα του έργου. Πες και κάποια πράγματα για αυτή, για το σκεπτικό, ποιοι την απαρτίζουν κτλ…
Πέρυσι μπήκα στο πρόγραμμα Αλληλεγγύη του Athens fringe που λαμβάνει χώρα στο Βρυσάκι, στους τομείς υποκριτικής και φωνητικής παραδίδοντας κάποια μαθήματα. Η ομάδα των παιδιών της υποκριτικής έκανε πρόταση στο Athens fringe festival για παρουσίαση ενός αυτοσχεδιασμού που δουλεύαμε. Η πρότασή μας έγινε δεκτή όπως και στο Open September στο Vault και στο Art92. Έτσι μπήκαμε στο παιχνίδι της ερασιτεχνικής ομάδας που λειτουργεί πάνω σε έναν άξονα κάθε φοράμε βάση τον αυτοσχεδιασμό. Η κάθε μας παράσταση δηλαδή έχει ένα σκελετό, αλλά όλα αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες. Τώρα συνεχίζουμε και σε κάποια άλλα φεστιβάλ που μας έχουν δεχθεί. Τα άτομα που απαρτίζουν την ομάδα είναι από διαφορετικούς χώρους και ανάλογα με τον ελεύθερο χρόνο τους συμμετέχουν ή όχι σε κάθε δράση της ομάδας. 

Εν μέσω κρίσης και οικονομικής αβεβαιότητας μπορούν να γίνουν πράγματα έστω και με χαμηλό μπάτζετ;
Φυσικά και μπορούν να γίνουν. Το κακό είναι ότι λόγω της οικονομικής κατάστασης δίνεται η απόλυτη ελευθερία σε κάποιους να μην τηρούν τις εργασιακές συνθήκες και να μην μπαίνουν καθόλου στην αναζήτηση κάποιων πόρων για να δώσουν αμοιβή στους εργαζόμενους στην τέχνη.

Τελικά όλη αυτή η ιστορία με το φημολογούμενο κλείσιμο των θεάτρων αλλά και των πολυχώρων που περιλάμβαναν θεατρικές παραγωγές δεν έδειξε ικανή να σταματήσει όλο αυτόν τον καλλιτεχνικό «χείμαρρο» που εμφανίζεται κάθε μέρα σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτή η απρόσκοπτη καλλιτεχνική δράση και έκφραση;

Η ιστορία έχει δείξει οτι στις δύσκολες περιόδους η τέχνη ανθίζει. Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να ξεφύγουν από το όποιο πρόβλημα και να μπουν στη θέση του παρατηρητή μιας κατάστασης. Της θέασης. Οι καλλιτέχνες από την άλλη έχουν πολύ "υλικό" να επεξεργαστούν απ' ότι σε περιόδους ηρεμίας και ευμάρειας.

Τα επόμενα σχέδια της Λίλυς Τέγου είναι;
Από τις 21/10 και κάθε Δευτέρα, Τρίτη θα παρουσιάσουμε τη "Τζίνα Λολομπριτζίτα" στο μπαρ Lost and found στην πλατεία Αυδή στο Μεταξουργείο. Είναι ένα δρώμενο με σκηνοθετημένα στοιχεία, σε σύλληψη του Γιώργου Σίμωνα με τον οποίο συνεργαζόμαστε τον τελευταίο 1,5 χρόνο. Επίσης με την ομάδα Mannschaft είμαστε σε πρόβες για την παρουσίαση της Πανούκλας του Αλμπέρ Καμύ. Συνεχίζω την προσφορά μου στο πρόγραμμα της Αλληλεγγύης στο Βρυσάκι και είμαι σε συζητήσεις για κάποιες άλλες θεατρικές δραστηριότητες στις οποίες δεν έχουμε καταλήξει ακόμη.

Κάτι για το τέλος… Μέσα σε όλο αυτό το χάος κάνεις όνειρα;
Δεν μπορώ να σταματήσω να κάνω όνειρα. Είναι υπέρ άνω των δυνάμεών μου....!

---

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Πως βίωσες την εμπειρία του να πρωταγωνιστείς σε μια ταινία; Είχες καθόλου άγχος κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Ένιωσα ωραία. Έμαθα διάφορα πράγματα για τις ταινίες και μου άρεσε που ήμουν πρωταγωνιστής σε μια ταινία.
Είχα λίγο άγχος γιατί ήταν η  πρώτη φορά που έπαιζα σε ταινία αλλά σιγά σιγά το ξεπέρασα γιατί με βοήθησε ο κ. Καρτέρης. 

Πες μας κάποια πράγματα για το ρόλο σου στην ταινία και για το πως σου φάνηκε ο  «δύσκολος» χαρακτήρας που υποδύθηκες…  

Έπαιζα ένα παιδί που έπαιζε με τα παιχνίδια του και ενώ οι γονείς του κοιμόντουσαν το παιδί βαρέθηκε και πήγε να δει τηλεόραση στο σαλόνι. Έψαχνε τα κανάλια και έβλεπε όλα τα άσχημα που δείχνει η τηλεόραση φοβήθηκε πάρα πολύ, ήρθε ο πατέρας του και προσπαθούσε να τον ηρεμήσει, το παιδί έτρεξε στην μαμά του που ήταν κωφάλαλη. Στην αρχή μου φάνηκε δύσκολο αλλά κάναμε πρόβες με τον κ. Καρτέρη και τα κατάφερα.

Πρόσφατα η ταινία έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα στις «Νύχτες Πρεμιέρας» στο Δαναό … Πως ένιωσες όταν την παρακολούθησες στην μεγάλη οθόνη;
 Ένιωσα ωραία, μου άρεσε αυτό που βγήκε. Ήταν ωραία εμπειρία. Στην αρχή ντράπηκα λίγο αλλά μετά ένιωσα καλύτερα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον σκηνοθέτη για τη βοήθεια του που τα κατάφερα.   

Link

https://el-gr.facebook.com/pages/De-Nuevo-Short-Film