jazz blues rock

«Luz Casal» στο Ηρώδειο την Πέμπτη 11/9

“Η Luz Casal, η μούσα του Πέδρο Αλμοδοβάρ, είτε τραγουδά ισπανικά, είτε σε άλλες γλώσσες σε στίχους ποιητικούς ή απλά καθημερινούς ερμηνεύει πάντα τα τραγούδια της όμορφα, πρωτότυπα, ελεύθερα από προκαταλήψεις. Η αισθαντική φωνή της ποικίλει από τη cadence στη bossanova, στον ηλεκτρισμό του rock and roll, πλησιάζει τη rancheva και αξιοποιεί όσο καμία άλλη τις δραματικές πτυχές της μπαλάντας”.

Ήξερα ότι στην χώρα μας είναι αγαπητή η Luz Casal και φάνηκε από την προσέλευση. Όπως λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις, «δεν έπεφτε καρφίτσα», και πραγματικά δεν υπήρχε ούτε μια θέση κενή. Θεατές κάθε ηλικίας, από ερωτευμένα πιτσιρίκια μέχρι μεσόκοπα ζευγάρια που είχαν έρθει να απολαύσουν την μεγάλη ερμηνεύτρια. Από την πρώτη στιγμή, κατά τις 21:15 που έκανε την εμφάνιση της, το κοινό ξεσπούσε σε χειροκροτήματα, όταν άκουγε κάποιο αγαπημένο τραγούδι, όπως το "Historia De Un Amor" είτε όταν προσπαθούσε να μας μιλήσει. Στην αρχή , με κάποια σκονάκια, στα ελληνικά, μετά με κάτι σκοτωμένα αγγλικά, για να προτιμήσει μετά την μητρική της γλώσσα για να νοιώθει και πιο άνετα.

Περισσότερο ήταν μια παράσταση , πάρα αυτό που λέμε συναυλία! Η Luz Casal μπροστά στην σκηνή, και πίσω της η μπάντα (2 κιθάρες, πιάνο/πλήκτρα, μπάσο και τύμπανα/κρουστά) καθισμένοι , να μην σηκώνονται καθόλου, εκτός της στιγμής που η Luz Casal πήρε τον κιθαρίστα για ένα σύντομο χορό. Η παράσταση ήταν  χωρισμένη σε 3 μέρη, όσα και τα φορέματα που άλλαξε . Στην αρχή φορούσε ένα κατακόκκινο φόρεμα, για να το αλλάξει με 2 μαύρα φορέματα στην συνέχεια. Έτσι και η Luz Casal στην αρχή ήταν συγκρατημένη και οι κινήσεις περιορίζονταν μόνο δεξιά και αριστερά της σκηνής για να ευχαριστήσει τον κόσμο. Μετά , άρχισε να πηγαίνει και προς τους μουσικούς της και όσο πέρναγε η ώρα, τόσο φαινόταν και να λύνονταν η Luz Casal.

Για δωράκι , προφανώς, στο κοινό , τραγούδησε μέρος του "Άρνησης (Στο Περιγιάλι Το Κρυφό)" του Μίκη Θεοδωράκη στο encore, και στην συνέχεια θυμήθηκε το rock παρελθόν της. Ο drummer της άρχισε να χτυπάει με μανία τα drums , οι κιθάρες να βγάζουν πιο rock ήχο, και την Luz Casal, να κάνει κάτι με το κεφάλι της που θύμιζε, την γνωστή κίνηση του headbanging. Ήταν το σημείο που η παράσταση /ερμηνεία της Luz Casal ήρθε πιο κοντά σε αυτό που λέμε συναυλία.

Στις 23:00 , η παράσταση τελείωσε με μια βαθιά υπόκλιση της Luz Casal, που κράτησε κανένα 3λέπτο, και φύγαμε έχοντας απολαύσει μια μεγάλη ερμηνεύτρια που είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα την δούμε ξανά!!!