page top

Release Athens Day 1 στην Πλατεία Νερού (Review)

Επιμέλεια : Παναγιώτης Λουκάς

Δημοσιεύτηκε 6/6/2016 18:26

Release Athens Day 1 @ Πλατεία Νερού, 01/06/16

Το 2016, το Fuzz Live Music Club έκλεισε 10 χρόνια δημιουργικής παρουσίας στα συναυλιακά δρώμενα της Αθήνας. Με τη συμπλήρωση αυτής της δεκαετίας, αισθανθήκανε πως, σε πείσμα των δύσκολων καιρών, ήρθε η ώρα να προχωρήσουνε σε ένα ακόμα βήμα όσον αφορά στις προσπάθειές τους παρουσιάζοντας ένα νέο φεστιβάλ στην πόλη της Αθήνας.

Το Release Athens φιλοδοξεί να φέρει νέα πνοή στη μουσική πραγματικότητα της χώρας μας και να εξελιχθεί σε έναν θεσμό με πραγματικό ενδιαφέρον, ευελπιστώντας να φέρει κοντά μας ονόματα που βρίσκονται στην κορυφή της παγκόσμιας σκηνής, προσφέροντας συγκινήσεις σε ένα ελληνικό κοινό που μάλλον έχει κουραστεί από τις συνεχείς επαναλήψεις και αναζητεί την ποικιλία και την πολυχρωμία των γνωστών φεστιβάλ του εξωτερικού.


Στον γνώριμο πια χώρο της Πλατείας Νερού, όταν φτάσαμε μόλις είχε τελειώσει την εμφάνιση της η  Ειρήνη Σκυλακάκη. Την Σκυλακάκη την έχουμε δει ξανά στο παρελθόν παίζοντας μόνη της με μια κιθάρα, ενώ τώρα στο Release Athens ήταν με την πολυμελή της μπάντα.

Η συνέχεια είχε τον Cass McCombs έναν από τους κορυφαίους Αμερικανούς συνθέτες και τραγουδοποιούς των τελευταίων δέκα χρόνων. Με όσο καλή διάθεση και εάν υπήρχε από την μεριά μου, το indie-folk που έπαιζε δεν με άγγιξε σχεδόν καθόλου, και όπως φάνηκε και από διάφορα πηγαδάκια δεν άγγιξε και το μεγαλύτερο μέρος του κοινού. Το αποτέλεσμα ήταν να βλέπεις το κοινό να εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να κάνει έναν ανεφοδιασμό σε νερά και μπίρες καθώς εκείνη την ώρα είχε αρκετή ζέστη και είχε ως επακόλουθο η εμφάνιση του να ολοκληρωθεί με ελάχιστα χειροκροτήματα. Σίγουρα σε σόλο εμφάνιση του και με δικό του κοινό ο Cass McCombs θα ήταν διαφορετική η εμπειρία να τον παρακολουθήσεις, αλλά μέχρι να γίνει αυτό μας άφησε με κάπως «χλιαρές» εντυπώσεις.

Night Of The World / Bum Bum Bum / Name Written In Water / Opposite House / Dreams Come True Girl / My Sister, My Spouse / Morning Star / Home On The Range / CountyLine


Επόμενο συγκρότημα ήταν οι  Daughter. Ίσως την επόμενη φορά που δούμε τους Daughter στην χώρα μας σε φεστιβάλ να είναι και headliners. Κατάφεραν να κλέψουν τις εντυπώσεις τόσο με την σκηνική τους παρουσία όσο και με τα τραγούδια τους που ενώ σε studio εκτέλεση σου ακούγονται λίγο υποτονικά, κατόρθωσαν να τα «απογειώσουν» δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην πρόσφατη κυκλοφορία τους το Not To Disappear. Με στοιχεία που φέρνουν στο νου καλλιτέχνες όπως η PJ Harvey, οι Massive Attack, οι London Grammar, οι Beach House, ακόμα και τους Cure (ιδίως στον τρόπο που ηχούν οι κιθάρες τους), αλλά πάντα με ένα δικό τους προσωπικό στυλ, οι Daughter συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, τόσο καλλιτεχνικά όσο και από πλευράς δημοτικότητας. Φυσικά όλα τα βλέμματα πέφτουν στην συνεσταλμένη τραγουδίστρια τους Elena Tonra που δεν παρέλειπε να μας ευχαριστεί κατά την διάρκεια των τραγουδιών. Το “Youth” έχει στο spotify πάνω από 70.000.000 ακροάσεις και σωστά το κράτησαν για το τέλος της εμφάνισης τους καθώς το τραγουδούσαν όλοι σχεδόν οι θεατές που όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν και περισσότεροι. Με το “Fossa” ολοκλήρωσαν την εμφάνιση τους κερδίζοντας τα χειροκροτήματα του κοινού

How / Tomorrow / Numbers / Alone/With You / Amsterdam / Doing The Right Thing / No Care / Shallows / Smother / New Ways / Youth / Fossa


O Headliner της 1ης μέρας του Release Athens ήταν ένας νεαρός Αμερικάνος που παίζει πανέμορφη μελωδική indie / world μουσική, με έμφαση στα Βαλκανικά ηχοχρώματα, μαζί με τη μπάντα του η οποία φέρει το όνομα μίας πόλης της Μέσης Ανατολής! Δεν είναι άλλοι από τους  Beirut, το πολυαγαπημένο συγκρότημα που σχημάτισε ο Zach Condon στη Santa Fe, πριν από 10 χρόνια, κατακτώντας σταδιακά το κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο και την Ελλάδα! Στην Ελλάδα τους είδαμε πριν από πολλά χρόνια, το 2007, όταν ακόμα ήταν σχετικά άγνωστοι. Από τότε η δημοτικότητα τους έχει αυξηθεί ειδικά από τον Σεπτέμβριο του 2015, που κυκλοφόρησε το πιο πρόσφατο album των Beirut, με τίτλο “No No No”. Μέχρι στιγμής, το πιο επιτυχημένο album της μπάντας σε εμπορικό επίπεδο, βρίσκει τον Condon να εξερευνά τα μονοπάτια της pop, πάντοτε μέσα από το πρίσμα της πολυπολιτισμικότητας που χαρακτηρίζει την μουσική του από την αρχή. Ξεκίνησαν με το Scenic World και από το πρώτο τραγούδι εβλέπες  την γνώριμη τρομπέτα, το φλικόρνο και το ukulele, που στα χέρια του Condon γίνονται ιδανικοί αγωγοί μεταδίδοντας στους θεατές την απίστευτη ομορφιά και τη γλυκιά μελαγχολία που διέπει τη μουσική αυτής της υπέροχης μπάντας, Το πρόβλημα με τους Beirut είναι ότι πραγματικά η συναυλία τους σου άφηνε μια αίσθηση γλυκιάς μελαγχολίας και εάν κάποιος περίμενε να ακούσει κάτι το «ανεβαστικό» σίγουρα δεν θα ήταν από τους Beirut. Καλύτερες στιγμές ήταν όταν  στο "Elephant Gun" το έπαιξε ο  Zach Condon με το γιουκαλίλι, ενώ στο encore έπαιξαν το Serbian Cocek (A Hawk And A Hacksaw cover). Με την συμπλήρωση 90 λεπτών οι Beirut ολοκλήρωσαν την εμφάνιση τους , ικανοποιώντας σε πολύ μεγάλο βαθμό τους περίπου 5000 οπαδούς που ήρθαν στην πρώτη μέρα του φεστιβάλ.

Συνήθως η πρώτη μέρα ενός φεστιβάλ και ιδιαίτερα ενός καινούριο φεστιβάλ λειτουργεί και ως crash test για τις επόμενες. Σε άλλα φεστιβάλ είναι κανόνας, στην Ελλάδα όχι πάντα, και για αυτό σημειώνουμε τα 2 θετικά : Δεν υπήρχαν καθυστερήσεις στις ώρες έναρξης των συγκροτημάτων και ότι υπήρχαν video wall στην σκηνή , αλλά και πίσω από τον ηχολήπτη που σε βοηθούσε να παρακολουθήσεις με την άνεση σου την συναυλία. Ραντεβού στις επόμενες μέρες του Release Athens.

Scenic World
As Needed
Perth
Elephant Gun
East Harlem
Santa Fe
The Akara
No No No
Postcards From Italy
The Peacock
Fener
The Rip Tide
The Shrew
My Night With The Prostitute From Marseille
So Allowed
After The Curtain
Nantes

Encore:
Pacheco
Serbian Cocek (A Hawk And A Hacksaw cover)
The Gulag Orkestar

   

  

  

  

   

Σχολιάστε το άρθρο

Facebook
Twitter GooglePlus