jazz blues rock

Εισαγωγή-Ανάπτυξη-Ωρίμανση-Παρακμή. Ο γνωστός κύκλος ζωής ενός προϊόντος/υπηρεσίας. Όσοι έχουν ζήσει το Rockwave από το 1996 μπορούν να συνδέσουν στο μυαλό τους το πότε είχαμε αυτά τα στάδια. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το πότε πχ ήταν η ωρίμανση (δηλαδή όταν είχε φτάσει στο peak) , αλλά σίγουρα όλοι έχουν καταλάβει το πότε είχαμε την παρακμή. Το θέμα δεν είναι να το καταλάβουν μόνο οι καταναλωτές , αλλά πρώτα από όλα ο ίδιος ο επιχειρηματίας.  Και στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι τα μηνύματα τα είχαν λάβει. Δεν θα μπορούσαν και αλλιώς καθώς το Rockwave γιορτάζει τα 20 χρόνια του και έπρεπε να υπήρχε κάτι το «μεγάλο». Γι αυτό το λόγο , η 1^η μέρα του Rockwave είχε τους The Black Keys (headliners στο Primavera Festival, έτσι απλά για να ξέρουμε το μέγεθος της μπάντας), μαζί με τους The Black Angels, 1000mods, The Big Nose Attack, Puta Volcano.

Για λόγους κάλυψης του φεστιβάλ , είχα φτάσει νωρίς γύρω στις 16:00. Το αυτοκίνητο το πάρκαρα σε «στρατηγικό» σημείο 500 μέτρα από την είσοδο και όταν μπήκα μέσα , κατάλαβα ότι θα είχε κόσμο, καθώς πρέπει να είχε πάνω από 1000 άτομα εκείνη την ώρα.

Puta Volcano

Πρώτο συγκρότημα χρονικά στην Terra Stage οι Puta Volcano με το desert rock τους να μας παρουσιάζουν τραγούδια από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο Sun. Φοβήθηκα μήπως  τους «καταπιεί» η μεγάλη σκηνή, αλλά οι Puta Volcano δεν είχαν κανένα θέμα με αυτή. Μετά από χρόνια είχαμε videowall στην σκηνή από το πρώτο συγκρότημα(!) με τις κάμερες να επικεντρώνονται κυρίως στην Άννα (Luna) που αφιέρωσε και ένα τραγούδι σε όλες τους πατεράδες που μας έχουν αποχαιρετίσει. Επιπρόσθετα είχαν και show με καπνούς και φλόγες στην σκηνή, κάτι που και πάλι δεν θυμάμαι να το έχω δει στα πρώτα συγκρότημα, σημάδι  που έδειχνε ότι πάμε για μεγάλα πράγματα κατά την διάρκεια της ημέρας.

   

Big Nose Attack

Την σκυτάλη πήραν οι Big Nose Attack που από το 2011 μπολιάζουν τις blues επιρροές τους με «ατίθασα» rock riffs  ατενίζοντας τα 70s! Θα μπορούσα να έγραφα τα ίδια με την κριτική τους από τον Στυλιανό Τζιρίτα από το Avopolis στους Blue Pills και να είμαι καλυμμένος. Απλά σαν κερασάκι στην τούρτα να αναφέρω ότι έπαιξαν ένα τραγούδι αφιερωμένο στον B.B. King, ότι ακούσαμε ένα τραγούδι από την επόμενη τους –ακυκλοφόρητη ακόμη-δουλειά που θα έχει τον τίτλο 69 και ότι το jam τους προς το τέλος του set list ήταν αχρείαστο και αταίριαστο με το κοινό που τους παρακολουθούσε. Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι σε διάφορα πηγαδάκια άκουσα να τους αναφέρουν ως οι Έλληνες The Black Keys. Δεν ξέρω εάν αυτό θα πρέπει να το λάβουν ως κομπλιμέντο ή θα πρέπει να προβληματιστούνε.

  

1000Mods

 Με τον κόσμο να συνεχίζει να καταφτάνει και ίσως εκείνη την ώρα να είχαμε πάνω από 7000 κόσμο , για συνέχεια είχαμε τους 1000Mods με την stoner μουσική τους που είναι πολύ στα «πάνω» της στην Ελλάδα. Από το 2006 μέχρι σήμερα έχουν παίξει εκατοντάδες live , μεταξύ άλλων με Graveyard, Brant Bjork, Colour Haze, Karma to Burn. Από τους 1000Mods ξέρεις τι να περιμένεις. Ιδρώτα, κοπάνημα, δίχως να δίνουν σημασία εάν κάτω από αυτούς βρίσκονται ένα κοινό που το τελευταίο πράγμα που είχε έρθει να δει ήταν τους 1000Mods. Το “Vidage” είναι επιπέδου Α εθνικής τραγούδι και σε αυτό τουλάχιστον είχαμε ορισμένες αντιδράσεις από το κοινό που δεν είχε σταματήσει να προσέρχεται στο TerraVibe, θυμίζοντας παλιές καλές στιγμές.

   

The Black Angels

Το έχω ξαναγράψει ότι το συγκρότημα που είναι πριν το headliner είναι αυτό που πολλές φορές παίζει σχεδόν το ίδιο set list που θα έπαιζε και σε δικιά του εμφάνιση. Οι ακόμα καλύτερα μπορεί να παίξει την ίδια-σχεδόν-ώρα με τον headliner. Στα χαρτιά οι The Black Angels είχαν στην διάθεση τους 70 λεπτά και οι The Black Keys 90 λεπτά , αλλά στην πραγματικότητα ο «καθαρός» χρόνος μουσικής και για τους 2 ήταν τα 70 λεπτά . Το θέμα με τους The Black Angels είναι ότι το νεοψυχεδελικό που παίζουν είναι μακριά από τα ακούσματα μου και ως εκ τούτου είναι πήγα με την πλειοψηφία του κοινού που απλά ανέμενε να τελειώσουν. Φίλοι που εκτιμώ τα μουσικά τους γούστα, λένε ότι είναι το καλύτερο συγκρότημα της νέο-ψυχεδέλειας και ότι η συναυλία τους που είχαν δώσει στο Fuzz ήταν η μέρα με την νύχτα με αυτή στο Terra Vibe σε θέμα απόδοσης, διάθεσης, συμμετοχής του κοινού και όλα τα σχετικά. Υπήρχαν και κάποιοι-λίγοι βέβαια- που έλεγαν ότι μουσικά οι The Black Angels θα έπρεπε να ήταν οι headliners , αλλά εάν γίνονταν αυτό θα παίζαμε μπάλα στο TerraVibe καθώς θα μάζευαν ελάχιστο κόσμο σε σχέση με αυτό που υπήρχε στο φεστιβάλ.

    

The Black Keys

Τον κόσμο πάντα τον υπολογίζω στην έξοδο και το μέχρι που είναι παρκαρισμένα τα αμάξια. Φεύγοντας είχε αμάξια λίγο πριν την Εθνική οδό , οπότε μπορώ να πω ότι είχε πάνω από 15000. Εάν βάλουμε ένα πρόχειρο διαγώνισμα για τα τραγούδια που γνωρίζουμε από τους The Black Keys οι απαντήσεις θα είναι “Gold On The Ceiling” , “I Got Mine” , “Fever”, “Lonely Boy”, “Little Black Submarines” άντε και 1-2 ακόμα. Αυτά είχε έρθει να ακούσει η πλειοψηφία του κοινού και φυσικά τα άκουσε. Το ζήτημα είναι ότι οι The Black Keys είναι καλύτεροι στο studio παρά στο live. Τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μου έδωσαν με την εμφάνιση τους στο Rockwave.

 Έχουν γραφτεί αρκετά για τις παύσεις που έκαναν ανάμεσα στα κομμάτια, για το ότι δεν είχαν την απαραίτητη ένταση κτλ , αλλά στην τελική λίγη σημασία είχε. Η παρουσία των The Black Keys αποσκοπούσε σε 2 πράγματα. Για την εταιρεία να μαζέψει τον κόσμο (και φυσικά να βγάλει τα έξοδα της) , και για τον κόσμο να διασκεδάσει. Το πέτυχε και στα δύο (λογικά) όποτε και οι δυο κερδισμένοι. Μετά από χρόνια τα πιτσιρίκια που ήταν εκεί θα λένε ότι είδαν τους The Black Keys, άσχετα που λογικά δεν θα θυμούνται τίποτα από την συναυλία.

Όπως έλεγα και στον αγαπητό Χάρη Συμβουλίδη για κανένα σχεδόν λόγο πια δεν κάθομαι στο Terra Vibe μέχρι να τελειώσει η συναυλία. Στο “Little Black Submarines” είχα αρχίσει να πηγαίνω προς το αμάξι και αυτή η κίνηση με έκανε να είμαι σπίτι σε 30 λεπτά. Το ίδιο έκαναν και αρκετοί άλλοι που πια ξέρουν το «κόλπο». Η πρώτη μέρα κρίνεται εκ του αποτελέσματος επιτυχημένη. Τα λέμε στον Robbie Williams.

Οι φωτογραφίες μας παραχωρήθηκαν από την DiDiMusic την οποία ευχαριστούμε.