jazz blues rock

Rockwave 2016-Day 1

To Rockwave 2016 είχε μια πρωτοτυπία για τα ελληνικά δεδομένα. Και εάν στα φεστιβάλ του εξωτερικού είναι κάτι το σύνηθες , με μια πρόχειρη ματιά που έριξα σε όλους τους Headliners των προηγούμενων 20 ετών , φέτος ήταν η πρώτη φορά που είχαμε ένα sideproject/supergroup ως Headliner. Φυσικά μιλάμε για τους The Last Shadow Puppets την σύμπραξη των Alex Turner (Arctic Monkeys) και Μiles Kane (The Rascals & solo project) που κυκλοφόρησαν το "The Age Of The Understatement" (2008)  και το  "Everything You’Ve Come To Expect"(2016). Μπορεί οι Arctic Monkeys να είναι ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της εποχής μας, αλλά ήταν ένα «στοίχημα» να δούμε πόσο κόσμο θα είχαν οι The Last Shadow Puppets. Εκτός από τους The Last Shadow Puppets, θα βλέπαμε ακόμα τους Τurbonegro, τους Dropkick Murphys (όλα τα συγκροτήματα θα εμφανίζονταν για πρώτη φορά στην χώρα μας), ενώ επιπλέον θα έπαιζαν και οι Suede, οι The Subways καθώς και  4 ελληνικά συγκροτήματα.

Τι μας άρεσε στο Rockwave 2016

Ο επαγγελματισμός που έδειξαν οι Wish Upon A Star , οι Whereswilder και οι Despite Everything: Είναι πάντα δύσκολο να είσαι τα πρώτα συγκροτήματα που παίζουν. Ο κόσμος είναι ελάχιστος, ο ήχος πολλές φορές δεν είναι σύμμαχος σου και είναι και η χειρότερη ώρα από πλευράς ήλιου. Όμως τα κατάφεραν μια χαρά.

Το κέφι των The Subways: Σε ένα φεστιβάλ θέλεις , εκτός από το να δεις τα αγαπημένα σου συγκροτήματα, να περνάς καλά. Μπάντες σαν τους The Subways με τα αστεία τους, με το  crowd surfing του Lunn , τις πολλές ευχαριστίες προς το κοινό , μας ανέβασαν το κέφι.

Η εμφάνιση των Τurbonegro: Μπορεί να ήταν η 1 τους εμφάνιση , αλλά στο κοινό υπήρχαν αρκετοί φανατικοί οπαδοί που περίμεναν με ανυπομονησία το συγκρότημα. Από το ντύσιμο τους οι Τurbonegro δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητοι. Δεν είναι μόνο όμως το ντύσιμό τους. Το Love Death punk and smash racism που παίζουν υποστηρίζεται από μια σειρά με ωραία τραγούδια όπως τα "All My Friends Are Dead", "The Age Of Pamparius" και "I Got Erection" είναι ικανά να μετατρέψουν την εμφάνιση τους σε ένα διαρκές party.

Οι Suede: Νομίζω ότι έδειξαν ποιος είναι το «αφεντικό». Best of setlist με 2 τραγούδια από την τελευταία τους κυκλοφορία , αλλά και ύμνοι από τα 90ς όπως τα “Trash” , “Animal Nitrate” , “We Are The Pigs” , “Beautiful Ones”. Δεν συνηθίζεται σε φεστιβάλ τα πιο κάτω σε σειρά συγκροτήματα να κάνουν encore, αλλά επειδή είναι οι Suede και απλά μπορούνε, έπαιξαν και το “New Generation”!

 

Ο Brett Anderson: Φωνητικά ακόμα στέκεται μια χαρά. Αλλά πέρα από την φωνή , η εμπειρία του φαίνεται. Την πρώτη φορά που τον είχα δει , είχε «ιδρώσει την φανέλα» μόλις στο 2ο τραγούδι. Το ίδιο και τώρα. Ξέρει πότε πρέπει να «φορτσάρει» πάνω στην σκηνή στα up-tempo τραγούδια, να ρίξει τους τόνους σε τραγούδια όπως το “She's In Fashion” , να κατέβει στις πρώτες σειρές και να τραγουδήσει με την βοήθεια του κοινού στο “Sometimes I Feel I'll Float Away” και γενικά να μας δείξει ότι ακόμα και τώρα παραμένει ένας χαρισματικός performer.

Οι Dropkick Murphys: The boys are back and they're looking for trouble». Για αρκετούς θα έπρεπε να ήταν οι headliners του φεστιβάλ. Αυτό ίσως να είναι και λίγο υπερβολή, από την άλλη ήταν το συγκροτήματα που διασκεδάσαμε περισσότερο από κάθε άλλο. Μπάντζο, μαντολίνο, κέλτικες μουσικές, ιρλανδικές μελωδίες και τραγούδια όπως τα "Rose Tattoo", "Kiss Me I’m Shitfaced" και "Shipping To Boston" που έγινε ένας χαμός με καπνογόνα, μπίρες στον αέρα, και με τους Dropkick Murphys να ανεβάζουν νεαρές υπάρξεις στην σκηνή. Για να πω την αμαρτία μου πέρασα πάρα πολύ καλά την ώρα των Dropkick Murphys άλλα δεν είμαι απόλυτα σίγουρος εάν μετά από 2-3 χρόνια θα θυμάμαι και πολλά από την εμφάνιση τους.

Οι The Last Shadow Puppets: Ψαρωτικό ξεκίνημα με τρία βιολιά, κοντραμπάσο,  δύο κιθάρες,  μπάσο, Drums και πλήκτρα. Ευχάριστη  έκπληξη το πρώτο τους τραγούδι “I Want You (She's So Heavy)” [Διασκευή Beatles] . Ακούσαμε όλα τους τα hits   όπως τα "Standing Next To Me", το "Aviation", το Bad Habits που σε αυτό το τραγούδι σαν να ήρθαν πάρα πολύ κοντά στο μικρόφωνο οι Alex Turner και Μiles Kane, ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι για πρώτη φορά έπαιξαν το "505" των Arctic Monkeys κάτι που κανείς δεν περίμενε.

Ο Μiles Kane: Για τον Alex Turner θα τα πούμε παρακάτω. Ο Miles Kane, εάν και είχε ένα πιο διακριτικό ρόλο σε σχέση με τον Turner, ήταν αυτός που με την σοβαρή του παρουσία δεν μετατράπηκε η εμφάνιση των The Last Shadow Puppets σε ένα «τσίρκο».

Τι δεν μας άρεσε

Οι The Callas: Δεν ξέρω εάν είναι έτσι το στυλ τους, αλλά έπαιζαν με το volume στο 11. Φάνηκε το συγκρότημα να το διασκεδάζει, αλλά αυτή η διασκέδαση δεν πέρασε προς το κοινό, με αποτέλεσμα από νωρίς αρκετοί να πηγαίνουν προς την μικρή σκηνή.

The Subways: Είπαμε πιο πάνω για το κέφι των The Subways. Από την άλλη βαρέθηκα κάθε 2 τραγούδια να μας ευχαριστούνε στα ελληνικά και πέρα από το μεγάλο τους hit , το "Rock  & Roll Queen" , τα υπόλοιπα τραγούδια τους δεν είναι στο ίδιο επίπεδο του "Rock  & Roll Queen". Δεν είναι ότι είναι συγκρότημα του ενός τραγουδιού, απλά ποτέ δεν μπόρεσαν να γράψουν ισάξιο τραγούδι.

Ο Alex Turner: Υπήρχαν στο κοινό αρκετοί θεατές που τον Alex Turner τον έχουν σαν θεό. Ξέρουν τα πάντα για αυτόν, ξέρουν το τι κάνει στην σκηνή , το πώς συμπεριφέρεται και γενικότερα όλα τα χούγια του. Υπήρχαν και άλλοι όπως εγώ που δεν έχουν ιδιαίτερη επαφή με τον Alex Turner και θα κρίνουν με βάση αυτό που είδαν. Διάβασα διάφορα σε αρκετές κριτικές που συμφωνώ απόλυτα. Εγωκεντρικός, γεμάτος ποζεριές, έχοντας πιει αρκετά κάτι που φαίνονταν, κάνοντας συνεχώς  φιγούρες, γκριμάτσες και λοιπούς θεατρινισμούς. Από την άλλη δεν μπορείς να μην του αναγνωρίσεις ότι έχει αυτή την αύρα, αυτό το «κάτι παραπάνω» που τραβάει όλα τα βλέμματα. Και πάλι αυτοί που τον παρακολουθούν ισχυρίζονται ότι απλά βρέθηκε σε μια σχετικά κακή βραδιά και σε άλλα live της περιοδείας ήταν αρκετά καλύτερος. Ίσως σταθήκαμε άτυχοι!

Η 1η μέρα του Rockwave 2016 κάνοντας την σούμα ήταν επιτυχημένη. Μετά από χρόνια είδαμε 3 συγκροτήματα που δεν έχουν έρθει ποτέ στην Ελλάδα, και όσο και εάν οι The Last Shadow Puppets είναι ένα sideproject/supergroup, είναι το συγκρότημα που το 2016 ήταν headliners σε μερικά από τα μεγαλύτερα Ευρωπαίκα φεστιβάλ. Κόσμο είχε, πάνω από 10000, με την πιτσιρικαρία να έχει έρθει σαφώς για τους The Last Shadow Puppets, τους 35άριδες να έχουν έρθει κυρίως για τους Suede, και ξέρω οπαδούς που είχαν έρθει αποκλειστικά για Τurbonegro και Dropkick Murphys. Συνηθίζεται στα φεστιβάλ ο headliner να είναι αυτός που πάντα κλέβει τις εντυπώσεις. Προσωπικά με τους  The Last Shadow Puppets πέρασα καλά , αλλά δεν πήρα το κάτι παραπάνω. Σύμφωνα με αυτά που είδα σε σειρά κατάταξης ήταν οι Suede/Dropkick Murphys/ The Last Shadow Puppets/Turbonergo, ενώ και αρκετοί φίλοι της ηλικίας μου θα άλλαζαν την σειρά με τους Dropkick Murphys/ Suede/ αφήνοντας τους The Last Shadow Puppets στην 3η θέση. Φυσικά εάν ήμουν 20-25 χρονών το πιθανότερο να έγραφα ότι μετά τους The Last Shadow Puppets το χάος….όποτε δεν βγάζεις άκρη! Ραντεβού στην 2η μέρα του Rockwave 2016.