jazz blues rock

Ανάμεσα στους μαθηματικούς υπάρχει μια ρήση που λέει : μια εξίσωση που είναι όμορφη, είναι και σωστή. Και αν λάβουμε υπ’ όψη ότι η ζωή, αλλά και η μουσική, είναι απλά μαθηματικά, τότε η ομορφιά της ζωής οφείλεται σε κάποια αόρατη για πολλούς εξίσωση. Η μουσική είναι μια από τις εκφράσεις της ζωής, έτσι η ομορφιά, αλλά και η αιωνιότητα της, εξαρτάται από τις σωστές ή αρμονικές ακολουθίες. Όταν αυτό επιτευχθεί, οι ήχοι είναι ικανοί να δημιουργήσουν εικόνες. Αλλά αν πρόκειται για soundtrack μιας ταινίας, ένα σωστό μουσικό κομμάτι είναι ικανό να είναι απόσταγμα της, φέροντας στην μνήμη του θεατή εικόνες από αυτήν.

Και μια από αυτές τις συνθέσεις, που εύκολα αποτυπώνει σε νότες όλη την τραγικότητα της ταινίας του Darren Aronofsky, του Requiem for a Dream, είναι το Lux Aeterna. Η συνειδητοποίηση της ζωής ξεκινά πάντα με ένα όνειρο, το οποίο τελειώνει και με ένα ρέκβιεμ, δίνοντας ένα αιώνιο φως. Και αυτό ακριβώς είναι και ο τίτλος της σύνθεσης του Clint Mansell και με την εκτέλεση των Kronos Quartet. Το μουσικό κομμάτι ακούγεται στους τίτλους τέλος, μεγεθύνοντας ακόμα περισσότερο το δραματικό φινάλε της ταινίας, στοιχειώνοντας με νότες πολλούς θεατές. Με την εικόνα των ηρώων να επιστέφουν στην εμβρυϊκή στάση του σώματός του, παραδομένοι πλήρως στις ίδιες τις ψευδαισθήσεις τους, σε ένα υπερβολικά προβλεπόμενο τέλος. Ουσιαστικά το βαλς των χαρακτήρων με τα ναρκωτικά, το οποίο και διαπραγματεύεται η ταινία, τους βρίσκει χαμένους και σε κάποιο όνειρο, που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε ολόκληρο. Με την μουσική του επιλόγου να γίνεται ταυτόσημη με αυτή την εικόνα.

Ο συνθέτης ανέλαβε να ντύσει μουσικά όλη την ταινία, σφραγίζοντας μια συνεργασία που θα κρατήσει για όλες ταινίες με τον Darren Aronofsky. Αλλά με τους Kronos Quartet αυτό γινόταν για πρώτη φορά και όντως πετυχημένα. Ο σκηνοθέτης και ο μουσικοσυνθέτης μεγάλωσαν ακούγοντας  hip hop και αυτή ήταν και η βάση για την σύνθεση αυτήν. Με την εκτέλεση όμως του κουαρτέτου των εγχόρδων, αυτή η επιρροή είναι καλά καλυμμένη, αγγίζοντας ακόμα και νέο-κλασικά ακούσματα. Ο Aronofsky σε μια συνέντευξη ανέφερε ότι η ταινία είναι τερατώδης και ο κόσμος ακούει μουσική, όταν του συμβαίνουν άσχημα πράγματα και αυτό ήθελε την κατάλληλη μουσική επένδυση. Τον στόχο αυτό φαίνεται, ότι επιτυγχάνει αυτή η σύνθεση.

Ο δημιουργός του, που ήταν μέλος των Pop Will Eat Itself στην θέση του κιθαρίστα, επέλεξε τους Kronos Quartet για τον μινιμαλιστικό τους ήχο, κάτι που θα ταίριαζε και στο hip hop υπόβαθρο της σύνθεσης. Φυσικά η το μουσικό κομμάτι αυτό δεν έμεινε μόνο στην ταινία, για την οποία και δημιουργήθηκε. Η πιο γνωστή εμφάνιση είναι στο δεύτερο μέρος της τριλογίας του Άρχοντα των Δακτυλιδιών, το The Lord of the Rings: The Two Towers. Με νέα ενορχήστρωση, προσθήκη χορωδίας και πλέον σαν Requiem for a Tower. Παρ’ όλο που υπερ-χρησιμοποιήθηκε και σε άλλες ταινίες, αλλά ακόμα και σε βιντεοπαιχνίδια και διαφημίσεις, δεν έχασε ποτέ την δραματικότητα του, κατατάσσοντας το σαν μια από τις πιο διαχρονικές συνθέσεις.